Insidious NC:EP33

NC:EP33

      “ อ๊า~ ”

      ก้อนเนื้อนุ่มยังคงกวาดลากผ่านร่องลึก ใบหน้าขาวใสเงยแหงนหลับตาพริ้มพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างติดขัด สองมือเล็กจับขยุ้มเรือนผมหนาไว้มั่น ในเมื่อการป้อนยาให้หล่อนไม่ใช่เรื่องง่ายดายอย่างที่เธอคิดไว้ตั้งแต่แรก คนตัวเล็กหลุบตามองใบหน้าสวยที่ซุกอยู่ระหว่างขา แข็งขาสั่นระริกแทบจะทรงตัวไม่อยู่แล้วตอนนี้ หล่อนยังคงโลมเลียลากเรียวลิ้นแทรกเข้ามากวาดชิมร่างกายเธอไม่หยุด เชื่อเถอะว่าถ้าไม่ใช่เพราะนั่งคร่อมหน้าหล่อนอยู่แบบนี้เธอคงหย่อนสะโพกนั่งหอบไปแล้ว

      “ อื้ม~ ” สเตฟานี่ครางต่ำในลำคอเมื่อสะโพกของคนที่คร่อมหน้าเธออยู่ขยับตอบรับเรียวลิ้น ปลายลิ้นแทรกเข้าผ่านช่องทางรักที่กำลังขมิบตอดรัดหนัก ริมฝีปากอิ่มดูดดุนสลับกับตวัดลิ้นไล่ชิมความหอมหวานรัญจวนที่แทยอนป้อนให้

      “ อื๊อ อ๊ะ ” สะโพกเล็กเร่งขยับสวนกับเรียวลิ้นที่แทรกเข้ามาภายใน สองมือยังคงจิกขยุ้มผมสเตฟานี่ไม่คลายออกไปไหน ริมฝีปากถูกซี่ฟันขบเม้มไว้ตอนที่หล่อนตวัดลิ้นโดนจุดกระสัน

      ฝามือบางลูบไล้สะโพกมนที่ขยับเร่งจังหวะ สเตฟานี่ทำเพียงเกร็งเรียวลิ้นของตัวเองไว้เท่านั้น ในเมื่อแทยอนเป็นคนเสนอเองว่าจะป้อนยาให้เธอ ริมฝีปากอิ่มอ้ากว้างยังคงแทรกเกร็งลิ้นควานหาความชื้นแฉะ มีบางครั้งช้อนตามองคนที่ร่อนสะโพกคร่อมหน้าตัวเองอยู่ตอนนี้ ริมฝีปากเล็กอ้าขยับขึ้นลงราวกับว่าจมูกรั้นนั้นไม่สามารถพอจะสูดอากาศเข้าปอดได้อีก เสียงหอบระคนเสียงครางดังระงมอย่างไม่คิดจะอายใคร การมีเซ็กส์ริมหาดแบบนี้ก็รู้สึกตื่นเต้นดีเหมือนกัน ถึงจะเป็นชายหาดส่วนตัวก็เถอะ...

      “ อ๊ะ อื้อ อื่อๆๆ ” แทยอนยังคงเร่งสะโพกร่อนคร่อมหน้าสเตฟานี่อยู่อย่างนั้น พลางเสยผมของหล่อนให้หลังจากที่รู้สึกว่าตัวเองขยุ้มมันจนยุ่งเหยิง ก่อนจะเร่งขยับอีกครั้งเมื่อใกล้จะถึงฝั่งในไม่ช้า “ อ๊ะ อ๊ะ อื๊ออออออ!!! ฮ่ะ! ”

      จากที่เคยเสยจัดผมให้หล่อนกลายเป็นต้องขยุ้มไว้อีกรอบ หน้าท้องเกร็งหดจนเห็นเป็นริ้วกล้ามเนื้อเล็กน้อย ริมฝีปากบางอ้าหายใจพะงาบๆพร้อมกับอาการหอบตัวโยน นัยน์ตาคมคลอไปด้วยม่านน้ำไร้สีมองดูใบหน้าสวยที่หลับตาพริ้ม ทั้งที่เรียวลิ้นหล่อนไม่เคยจะอยู่เฉย หล่อนกำลังละเลียนยาที่เธอป้อนให้เมื่อครู่ แทยอนละมือออกจากเรือนผมของสเตฟานี่ ก่อนจะทิ้งตัวเท้าแขนกับพนักโซฟาอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว หล่อนยังคงกลืนกินไม่ยอมปล่อยให้เธอลุกออกจากใบหน้าสักที

      “ อื้อสเตฟ~ พอแล้วค่ะ ” ไม่ไหวจนต้องเอ่ยปราม แทยอนยกสะโพกขึ้นมองหน้าเด็กเกเรที่ใช้ลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองอยู่ ก่อนจะขยับตัวถอยลงไปนอนทับบนตัวแทนการนั่งคร่อมหน้าหล่อนในคราวแรก “ อื้ม?! ”

      แล้วหล่อนก็ไม่เคยเว้นช่วงให้เธอหายเหนื่อย ร่างเล็กถูกดันนอนราบบนโซฟาขณะที่กลีบปากถูกฉกชิมจากริมฝีปากอิ่มแสนเอาแต่ใจ หล่อนรวบแขนทั้งสองข้างของเธอขึ้นเหนือศีรษะ ผละจูบออกซุกไซ้ตามลำคอพร้อมกับกัดเม้มจนรู้สึกเจ็บแปลบ หล่อนเลื่อนตัวขึ้นยกยิ้มมุมปากราวกับว่าอยากจะขยำเธอเสียให้รู้แล้วรู้รอด มือบางเอื้อมไปคว้าถังน้ำแข็งที่แช่ขวดแชมเปญยกมาไว้บนพื้นข้างโซฟา น้ำแข็งก้อนเล็กพอดีคำถูกส่งเข้าไปในโพรงปาก ก่อนจะก้มลงประกบจูบแลกลิ้นกับเธอ

      “ อื้ม~ ฮ้า ” ความเฉอะแฉะจากก้อนน้ำแข็งที่ละลายทำให้ไหลรินลอดผ่านเปื้อนข้างแก้ม แทยอนกลืนกินน้ำที่เริ่มจะอุ่นขึ้นนิดๆเพราะการเล้าโลมจากเรียวลิ้น ลิ้นเล็กกระหวัดตอบรับเกี่ยวรัดสลับกับดูดดุนอย่างรู้หน้าที่ “ ฮ่า~ ”

      สเตฟานี่ผละจูบออกหยิบน้ำแข็งอีกก้อนส่งเข้าปาก ก่อนจะก้มลงครอบครองหน้าอกขนาดพอดีมือ ผิวเนื้อสั่นสะท้านเมื่อกระทบกับความเย็นยะเยือกจากก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในโพรงปาก ยอดอดชูชันแข็งขืนสู้กับเรียวลิ้นเย็นที่ตวัดหยอกล้ออย่างเพลิดเพลิน นิ้วมือแทรกผ่านเรือนผมชุ่มเหงื่อนิดๆ ร่างกายเปลือยเปล่าเบียดเสียดเข้าหากันแนบสนิท ขณะที่สเตฟานี่ยอมละปากออกจากอกของเธอสักที

      ก้อนน้ำแข็งถูกปลายลิ้นลากยาวตั้งแต่ร่องอกผ่านหน้าท้องจนถึงหลุมสะดือ ก่อนที่หล่อนจะกดจูบหนักๆลงจนต้องเกร็งท้องด้วยความสยิวที่แล่นผ่านทั่วทั้งร่างกาย “ อื้อออ! ส สเตฟ~”

      แทยอนสะดุ้งตัวเมื่อเรียวลิ้นที่ยังคงมีความเย็นแตะสัมผัสกับส่วนอ่อนไหว ฝ่ามือเล็กกำขอบโซฟาแน่นแยกขาออกกว้างตามแรงดันจากฝ่ามือของสเตฟานี่ที่ยันข้อพับเธอไว้อยู่ ริมฝีปากอ้าค้างหอบหายใจพลางเบี่ยงหน้าซบต้นแขนของตัวเอง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นขบกัดหลังนิ้วชี้อย่างสะกดกลั้นเสียงคราง ยิ่งเธอเก็บกักเสียงมากเท่าไหร่ เหมือนหล่อนยิ่งรัวลิ้นเร็วขึ้นมากเท่านั้น ซ้ำยังใช้นิ้วแหวกสองกลีบชุ่มฉ่ำเพื่อเปิดทางให้ลิ้นเย็นเพราะน้ำแข็งนั้นชอนไชได้สะดวก

      ฝ่ามือเล็กเสยผมปกคลุมใบหน้าสวยออกพลางขยุ้มเบาๆ หลุบตามองดูอีกคนที่ยังคงสนุกกับการลองลิ้มดูดดื่ม ลิ้นร้อนสะกิดหยอกเอินกับจุดกระสันก่อนจะกดย้ำลงหนักจนร่างเล็กสะดุ้งตัวโยน “ อ๊า~! ”

      สเตฟานี่ค่อยๆแทรกเรียวนิ้วทั้งสามผ่านเข้าช่องทางรักอย่างไม่รีบร้อน พลางเขยิบตัวขึ้นไปประกบจูบดื่มด่ำกับแทยอนอีกรอบ เสียงครางแผ่วแว่วดังในลำคอเมื่อริมฝีปากยังคงถูกยึดครอง ขณะที่ส่วนอ่อนไหวถูกรุกล้ำกระแทกเข้าออกในจังหวะที่หนักหน่วง สองแขนเล็กโอบกอดรอบลำคอสเตฟานี่แน่น ร่างกายสั่นไหวตามแรงรักที่หล่อนปรนเปรอให้ไม่ขาด

      “ อื้อ อ๊ะ อ่ะ อื่อๆๆๆๆๆ ” คล้ายกับจะขาดใจอยู่รอนๆครวญครางให้หล่อนเล่นกับเรือนร่างของเธอได้ตามใจ แทยอนขบเม้มริมฝีปากล่างจนเลือดซึมเล็กน้อย ก่อนจะจับรั้งใบหน้าสเตฟานี่ให้ละออกจากใบหูเธอสักที ริมฝีปากบางกดจูบหนักบดกับกลีบปากอิ่ม ซ้ำยักขบกัดริมฝีปากของหล่อนจนเลือดซึมไม่ต่างกัน “ อื้ม~? ยะ หยุดทำไมคะ? ”

      หล่อนยิ้มยั่วตอนร้องค้านถามเพราะอาการค้างเติ่ง แววตาหล่อนสั่นระริกไม่ต่างจะเปลวไฟของเทียนไขที่ล้อมรอบเราอยู่ ก่อนที่หล่อนจะเปลี่ยนท่าพลิกตัวเธอนอนคว่ำแล้วยกสะโพกของเธอขึ้นให้ตกใจเล็กน้อย แต่ก็ได้เพียงไม่นาเมื่อหล่อนกระแทกเรียวนิ้วเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว แทยอนซบหน้าลงบนโซฟาเก็บเสียงครางกระเส่า ขณะที่สเตฟานี่ใช้มือข้างที่ว่างบีบคลึงทรงอกพร้อมกับทาบลำตัวแนบแผ่นหลังเล็ก

      “ เธอเซ็กซี่จังแทยอน~ ” สเตฟานี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า พลางรั้งเอวเล็กของแทยอนไว้แล้วรั้งให้ชันตัวขึ้นนั่งคุกเข่า เรียวนิ้วยังคงขยับเข้าออกไม่มีผ่อนปรน ก่อนจะเลือนมือขึ้นบีบคางบังคับให้ใบหน้าขาวใสที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อหันมาประกบจูบดูดดื่ม

      ปลายลิ้นกระหวัดฟัดเหวี่ยงกันภายนอกโพรงปากก่อนจะโผบดเบียดจูบแนบสนิท แทยอนเอื้อมมือไปด้านหลังจับท้ายทอยสเตฟานี่ไว้ แล้วกดให้หล่อนเข้ามาขยี้ริมฝีปากอย่างโหยหา ภายในเริ่มตอนรัดเรียวนิ้วจนขับแน่นแทบจะขยับไม่ได้ “ อื้อ! อ๊ะ อ่ะ อ๊าาาาา!! ”

      ร่างการกระตุกเกร็งภายในตอดรัดเรียวนิ้วทั้งสาม แทยอนทิ้งตัวลงนอนคว่ำด้วยความเหนื่อยอ่อน หลังจากที่สเตฟานี่ถอดนิ้วร้ายออกไปจากร่ายกายเธอ ร่างเล็กนอนหอบหายใจถี่กระชั้นพลางพลิกตัวนอนหงายมองคนที่ยังคงใช้เรียวลิ้นและเล็มชิมน้ำหวานบนนิ้วมือ หล่อนใช้นิ้วกลางปาดคราบน้ำหวานที่เปรอะเปื้อนริมฝีปากล่าง ก่อนจะใช้ปลายลิ้นเลียริมฝีปากช่วยเช็ดอีกที

      สเตฟานี่โน้มตัวลงไปกดจูบกลีบปากสีแดงสดที่ยังคงขยับขึ้นลงพลางทรุดตัวลงนอนตะแคงเท้าศอกพยุงศีรษะตัวเองไว้ ฝ่ามือบางดึกผ้าห่มผืนขนาดพอดีขึ้นมาคลุมร่างกายของตัวเองและคนรัก ก่อนจะกดจูบหน้าผากที่ชื้นเหงื่อด้วยความเอ็นดู “ ได้คำตอบรึยัง? ”

      แทยอนยิ้มอ่อนด้วยความล้าพลางยกมือขึ้นลูบแก้มของสเตฟานี่เบาๆ ขณะที่หล่อนใช้ปลายนิ้วเกลี่ยเส้นผมสีสว่างออกจากใบหน้าเธอ ก่อนจะผงกศีรษะขึ้นจูบปากหล่อนแล้วผละออก เธอควรปฏิเสธคำขอของหล่อนหรืออย่างไร ทั้งที่เธอเองก็มีความรู้สึกไม่ต่างกัน ความรู้สึกที่ขาดไม่ได้เพราะรักมากแบบนี้

      “ ถึงคุณไม่ขอฉันก็จะอยู่ ไม่ต้องแต่งงานอย่างคู่อื่นก็ได้ฉันไม่สน ขอแค่เป็นคุณไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ฉันก็จะอยู่ แบบนี้เรียกว่ารักมากได้รึป่าว? ”

      เจอคำถามแบบนี้รู้สึกคุ้นหู... สเตฟานี่เลิกคิ้วขึ้นเมื่อแทยอนเอ่ยถามประโยคที่เธอเคยถามในตอนแรก ก่อนจะยกยิ้มกลั้วหัวเราะจนตาปิดโค้งด้วยความถูกใจ ริมฝีปากอิ่มบรรจงกดจูบริมกลีบปากเล็กอย่างอ่อนโยน ขยับปากขบเม้มหยอกล้อสลับกับเรียวลิ้นที่ไล่ต้อนกระหวัดโรมรันเกี่ยวรัด เสียงจูบดังคลอผ่านเข้าไปในโสตประสาทแผ่วเบา

      แทยอนลืมตาขึ้นมองหน้าสเตฟานี่หลังจากผละจูบออกไป รอยยิ้มของหล่อนตอนนี้ไม่ได้มีความรู้สึกว่าเย่อหยิ่งจนหน้าตบเช่นทุกครั้ง แต่กลับเป็นรอยยิ้มที่เธอสัมผัสได้ถึงความสุขที่แท้จริงเสียมากกว่า หล่อนน่ารักอีกแล้วในตอนนี้...

      “ ฉันรักคุณ ”

      “ ฉันก็รักเธอ แทยอนอา~ ”

♣

ขอให้สนุกในการอ่านค่ะ...