NC:EP33
“ อ๊า~ ”
ก้อนเนื้อนุ่มยังคงกวาดลากผ่านร่องลึก
ใบหน้าขาวใสเงยแหงนหลับตาพริ้มพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างติดขัด
สองมือเล็กจับขยุ้มเรือนผมหนาไว้มั่น
ในเมื่อการป้อนยาให้หล่อนไม่ใช่เรื่องง่ายดายอย่างที่เธอคิดไว้ตั้งแต่แรก คนตัวเล็กหลุบตามองใบหน้าสวยที่ซุกอยู่ระหว่างขา
แข็งขาสั่นระริกแทบจะทรงตัวไม่อยู่แล้วตอนนี้
หล่อนยังคงโลมเลียลากเรียวลิ้นแทรกเข้ามากวาดชิมร่างกายเธอไม่หยุด
เชื่อเถอะว่าถ้าไม่ใช่เพราะนั่งคร่อมหน้าหล่อนอยู่แบบนี้เธอคงหย่อนสะโพกนั่งหอบไปแล้ว
“ อื้ม~ ”
สเตฟานี่ครางต่ำในลำคอเมื่อสะโพกของคนที่คร่อมหน้าเธออยู่ขยับตอบรับเรียวลิ้น
ปลายลิ้นแทรกเข้าผ่านช่องทางรักที่กำลังขมิบตอดรัดหนัก
ริมฝีปากอิ่มดูดดุนสลับกับตวัดลิ้นไล่ชิมความหอมหวานรัญจวนที่แทยอนป้อนให้
“ อื๊อ อ๊ะ ”
สะโพกเล็กเร่งขยับสวนกับเรียวลิ้นที่แทรกเข้ามาภายใน
สองมือยังคงจิกขยุ้มผมสเตฟานี่ไม่คลายออกไปไหน
ริมฝีปากถูกซี่ฟันขบเม้มไว้ตอนที่หล่อนตวัดลิ้นโดนจุดกระสัน
ฝามือบางลูบไล้สะโพกมนที่ขยับเร่งจังหวะ
สเตฟานี่ทำเพียงเกร็งเรียวลิ้นของตัวเองไว้เท่านั้น
ในเมื่อแทยอนเป็นคนเสนอเองว่าจะป้อนยาให้เธอ
ริมฝีปากอิ่มอ้ากว้างยังคงแทรกเกร็งลิ้นควานหาความชื้นแฉะ
มีบางครั้งช้อนตามองคนที่ร่อนสะโพกคร่อมหน้าตัวเองอยู่ตอนนี้
ริมฝีปากเล็กอ้าขยับขึ้นลงราวกับว่าจมูกรั้นนั้นไม่สามารถพอจะสูดอากาศเข้าปอดได้อีก
เสียงหอบระคนเสียงครางดังระงมอย่างไม่คิดจะอายใคร
การมีเซ็กส์ริมหาดแบบนี้ก็รู้สึกตื่นเต้นดีเหมือนกัน ถึงจะเป็นชายหาดส่วนตัวก็เถอะ...
“ อ๊ะ อื้อ อื่อๆๆ ”
แทยอนยังคงเร่งสะโพกร่อนคร่อมหน้าสเตฟานี่อยู่อย่างนั้น
พลางเสยผมของหล่อนให้หลังจากที่รู้สึกว่าตัวเองขยุ้มมันจนยุ่งเหยิง
ก่อนจะเร่งขยับอีกครั้งเมื่อใกล้จะถึงฝั่งในไม่ช้า “ อ๊ะ อ๊ะ อื๊ออออออ!!! ฮ่ะ! ”
จากที่เคยเสยจัดผมให้หล่อนกลายเป็นต้องขยุ้มไว้อีกรอบ
หน้าท้องเกร็งหดจนเห็นเป็นริ้วกล้ามเนื้อเล็กน้อย
ริมฝีปากบางอ้าหายใจพะงาบๆพร้อมกับอาการหอบตัวโยน
นัยน์ตาคมคลอไปด้วยม่านน้ำไร้สีมองดูใบหน้าสวยที่หลับตาพริ้ม
ทั้งที่เรียวลิ้นหล่อนไม่เคยจะอยู่เฉย หล่อนกำลังละเลียนยาที่เธอป้อนให้เมื่อครู่
แทยอนละมือออกจากเรือนผมของสเตฟานี่
ก่อนจะทิ้งตัวเท้าแขนกับพนักโซฟาอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว
หล่อนยังคงกลืนกินไม่ยอมปล่อยให้เธอลุกออกจากใบหน้าสักที
“ อื้อสเตฟ~ พอแล้วค่ะ ” ไม่ไหวจนต้องเอ่ยปราม
แทยอนยกสะโพกขึ้นมองหน้าเด็กเกเรที่ใช้ลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองอยู่
ก่อนจะขยับตัวถอยลงไปนอนทับบนตัวแทนการนั่งคร่อมหน้าหล่อนในคราวแรก “ อื้ม?! ”
แล้วหล่อนก็ไม่เคยเว้นช่วงให้เธอหายเหนื่อย
ร่างเล็กถูกดันนอนราบบนโซฟาขณะที่กลีบปากถูกฉกชิมจากริมฝีปากอิ่มแสนเอาแต่ใจ
หล่อนรวบแขนทั้งสองข้างของเธอขึ้นเหนือศีรษะ
ผละจูบออกซุกไซ้ตามลำคอพร้อมกับกัดเม้มจนรู้สึกเจ็บแปลบ
หล่อนเลื่อนตัวขึ้นยกยิ้มมุมปากราวกับว่าอยากจะขยำเธอเสียให้รู้แล้วรู้รอด
มือบางเอื้อมไปคว้าถังน้ำแข็งที่แช่ขวดแชมเปญยกมาไว้บนพื้นข้างโซฟา
น้ำแข็งก้อนเล็กพอดีคำถูกส่งเข้าไปในโพรงปาก ก่อนจะก้มลงประกบจูบแลกลิ้นกับเธอ
“ อื้ม~ ฮ้า ”
ความเฉอะแฉะจากก้อนน้ำแข็งที่ละลายทำให้ไหลรินลอดผ่านเปื้อนข้างแก้ม
แทยอนกลืนกินน้ำที่เริ่มจะอุ่นขึ้นนิดๆเพราะการเล้าโลมจากเรียวลิ้น
ลิ้นเล็กกระหวัดตอบรับเกี่ยวรัดสลับกับดูดดุนอย่างรู้หน้าที่ “ ฮ่า~ ”
สเตฟานี่ผละจูบออกหยิบน้ำแข็งอีกก้อนส่งเข้าปาก
ก่อนจะก้มลงครอบครองหน้าอกขนาดพอดีมือ
ผิวเนื้อสั่นสะท้านเมื่อกระทบกับความเย็นยะเยือกจากก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในโพรงปาก
ยอดอดชูชันแข็งขืนสู้กับเรียวลิ้นเย็นที่ตวัดหยอกล้ออย่างเพลิดเพลิน
นิ้วมือแทรกผ่านเรือนผมชุ่มเหงื่อนิดๆ
ร่างกายเปลือยเปล่าเบียดเสียดเข้าหากันแนบสนิท
ขณะที่สเตฟานี่ยอมละปากออกจากอกของเธอสักที
ก้อนน้ำแข็งถูกปลายลิ้นลากยาวตั้งแต่ร่องอกผ่านหน้าท้องจนถึงหลุมสะดือ
ก่อนที่หล่อนจะกดจูบหนักๆลงจนต้องเกร็งท้องด้วยความสยิวที่แล่นผ่านทั่วทั้งร่างกาย
“ อื้อออ! ส สเตฟ~”
แทยอนสะดุ้งตัวเมื่อเรียวลิ้นที่ยังคงมีความเย็นแตะสัมผัสกับส่วนอ่อนไหว
ฝ่ามือเล็กกำขอบโซฟาแน่นแยกขาออกกว้างตามแรงดันจากฝ่ามือของสเตฟานี่ที่ยันข้อพับเธอไว้อยู่
ริมฝีปากอ้าค้างหอบหายใจพลางเบี่ยงหน้าซบต้นแขนของตัวเอง
ก่อนจะเปลี่ยนเป็นขบกัดหลังนิ้วชี้อย่างสะกดกลั้นเสียงคราง
ยิ่งเธอเก็บกักเสียงมากเท่าไหร่ เหมือนหล่อนยิ่งรัวลิ้นเร็วขึ้นมากเท่านั้น
ซ้ำยังใช้นิ้วแหวกสองกลีบชุ่มฉ่ำเพื่อเปิดทางให้ลิ้นเย็นเพราะน้ำแข็งนั้นชอนไชได้สะดวก
ฝ่ามือเล็กเสยผมปกคลุมใบหน้าสวยออกพลางขยุ้มเบาๆ หลุบตามองดูอีกคนที่ยังคงสนุกกับการลองลิ้มดูดดื่ม
ลิ้นร้อนสะกิดหยอกเอินกับจุดกระสันก่อนจะกดย้ำลงหนักจนร่างเล็กสะดุ้งตัวโยน “ อ๊า~! ”
สเตฟานี่ค่อยๆแทรกเรียวนิ้วทั้งสามผ่านเข้าช่องทางรักอย่างไม่รีบร้อน
พลางเขยิบตัวขึ้นไปประกบจูบดื่มด่ำกับแทยอนอีกรอบ เสียงครางแผ่วแว่วดังในลำคอเมื่อริมฝีปากยังคงถูกยึดครอง
ขณะที่ส่วนอ่อนไหวถูกรุกล้ำกระแทกเข้าออกในจังหวะที่หนักหน่วง
สองแขนเล็กโอบกอดรอบลำคอสเตฟานี่แน่น
ร่างกายสั่นไหวตามแรงรักที่หล่อนปรนเปรอให้ไม่ขาด
“ อื้อ อ๊ะ อ่ะ อื่อๆๆๆๆๆ ”
คล้ายกับจะขาดใจอยู่รอนๆครวญครางให้หล่อนเล่นกับเรือนร่างของเธอได้ตามใจ
แทยอนขบเม้มริมฝีปากล่างจนเลือดซึมเล็กน้อย
ก่อนจะจับรั้งใบหน้าสเตฟานี่ให้ละออกจากใบหูเธอสักที
ริมฝีปากบางกดจูบหนักบดกับกลีบปากอิ่ม
ซ้ำยักขบกัดริมฝีปากของหล่อนจนเลือดซึมไม่ต่างกัน “ อื้ม~? ยะ หยุดทำไมคะ? ”
หล่อนยิ้มยั่วตอนร้องค้านถามเพราะอาการค้างเติ่ง
แววตาหล่อนสั่นระริกไม่ต่างจะเปลวไฟของเทียนไขที่ล้อมรอบเราอยู่
ก่อนที่หล่อนจะเปลี่ยนท่าพลิกตัวเธอนอนคว่ำแล้วยกสะโพกของเธอขึ้นให้ตกใจเล็กน้อย
แต่ก็ได้เพียงไม่นาเมื่อหล่อนกระแทกเรียวนิ้วเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว
แทยอนซบหน้าลงบนโซฟาเก็บเสียงครางกระเส่า
ขณะที่สเตฟานี่ใช้มือข้างที่ว่างบีบคลึงทรงอกพร้อมกับทาบลำตัวแนบแผ่นหลังเล็ก
“ เธอเซ็กซี่จังแทยอน~ ” สเตฟานี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
พลางรั้งเอวเล็กของแทยอนไว้แล้วรั้งให้ชันตัวขึ้นนั่งคุกเข่า
เรียวนิ้วยังคงขยับเข้าออกไม่มีผ่อนปรน ก่อนจะเลือนมือขึ้นบีบคางบังคับให้ใบหน้าขาวใสที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อหันมาประกบจูบดูดดื่ม
ปลายลิ้นกระหวัดฟัดเหวี่ยงกันภายนอกโพรงปากก่อนจะโผบดเบียดจูบแนบสนิท
แทยอนเอื้อมมือไปด้านหลังจับท้ายทอยสเตฟานี่ไว้
แล้วกดให้หล่อนเข้ามาขยี้ริมฝีปากอย่างโหยหา ภายในเริ่มตอนรัดเรียวนิ้วจนขับแน่นแทบจะขยับไม่ได้
“ อื้อ! อ๊ะ อ่ะ อ๊าาาาา!!
”
ร่างการกระตุกเกร็งภายในตอดรัดเรียวนิ้วทั้งสาม
แทยอนทิ้งตัวลงนอนคว่ำด้วยความเหนื่อยอ่อน
หลังจากที่สเตฟานี่ถอดนิ้วร้ายออกไปจากร่ายกายเธอ ร่างเล็กนอนหอบหายใจถี่กระชั้นพลางพลิกตัวนอนหงายมองคนที่ยังคงใช้เรียวลิ้นและเล็มชิมน้ำหวานบนนิ้วมือ
หล่อนใช้นิ้วกลางปาดคราบน้ำหวานที่เปรอะเปื้อนริมฝีปากล่าง
ก่อนจะใช้ปลายลิ้นเลียริมฝีปากช่วยเช็ดอีกที
สเตฟานี่โน้มตัวลงไปกดจูบกลีบปากสีแดงสดที่ยังคงขยับขึ้นลงพลางทรุดตัวลงนอนตะแคงเท้าศอกพยุงศีรษะตัวเองไว้
ฝ่ามือบางดึกผ้าห่มผืนขนาดพอดีขึ้นมาคลุมร่างกายของตัวเองและคนรัก
ก่อนจะกดจูบหน้าผากที่ชื้นเหงื่อด้วยความเอ็นดู “ ได้คำตอบรึยัง? ”
แทยอนยิ้มอ่อนด้วยความล้าพลางยกมือขึ้นลูบแก้มของสเตฟานี่เบาๆ ขณะที่หล่อนใช้ปลายนิ้วเกลี่ยเส้นผมสีสว่างออกจากใบหน้าเธอ
ก่อนจะผงกศีรษะขึ้นจูบปากหล่อนแล้วผละออก เธอควรปฏิเสธคำขอของหล่อนหรืออย่างไร
ทั้งที่เธอเองก็มีความรู้สึกไม่ต่างกัน ความรู้สึกที่ขาดไม่ได้เพราะรักมากแบบนี้
“ ถึงคุณไม่ขอฉันก็จะอยู่
ไม่ต้องแต่งงานอย่างคู่อื่นก็ได้ฉันไม่สน
ขอแค่เป็นคุณไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ฉันก็จะอยู่ แบบนี้เรียกว่ารักมากได้รึป่าว?
”
เจอคำถามแบบนี้รู้สึกคุ้นหู...
สเตฟานี่เลิกคิ้วขึ้นเมื่อแทยอนเอ่ยถามประโยคที่เธอเคยถามในตอนแรก
ก่อนจะยกยิ้มกลั้วหัวเราะจนตาปิดโค้งด้วยความถูกใจ ริมฝีปากอิ่มบรรจงกดจูบริมกลีบปากเล็กอย่างอ่อนโยน
ขยับปากขบเม้มหยอกล้อสลับกับเรียวลิ้นที่ไล่ต้อนกระหวัดโรมรันเกี่ยวรัด
เสียงจูบดังคลอผ่านเข้าไปในโสตประสาทแผ่วเบา
แทยอนลืมตาขึ้นมองหน้าสเตฟานี่หลังจากผละจูบออกไป
รอยยิ้มของหล่อนตอนนี้ไม่ได้มีความรู้สึกว่าเย่อหยิ่งจนหน้าตบเช่นทุกครั้ง
แต่กลับเป็นรอยยิ้มที่เธอสัมผัสได้ถึงความสุขที่แท้จริงเสียมากกว่า
หล่อนน่ารักอีกแล้วในตอนนี้...
“ ฉันรักคุณ ”
“ ฉันก็รักเธอ แทยอนอา~ ”
♣
ขอให้สนุกในการอ่านค่ะ...