NC:EP26:TaeNy
ร่างกายเปลือยเปล่าของสเตฟานี่กำลังนอนบิดเร่าอยู่บนโซฟาหนังสีดำภายในห้องทำงาน
สองแขนถูกรวบยกขึ้นไว้เหนือศีรษะขณะที่ข้อมือถูกแทยอนหมัดไว้ด้วยเสื้อเชิ้ตของเธอเอง
คนตัวเล็กตอนนี้กลายร่างจากแมวน้อยขี้อ้อนของเธอมาเป็นแม่เสือสาวที่กำลังลากไล้ปลายลิ้นไปทั่วทุกส่วนเว้าโค้ง
ความเปียกชื้นเม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นมาทุกอณูรูขุมขน
แทยอนกำลังลงโทษกันเรื่องนี้เธอรู้ ถึงได้ยอมนอนนิ่งๆอยู่เฉยๆอย่างที่คนตัวเล็กบอกไว้ในตอนแรก
“ อื้ออ ท แทยอนคะ ”
สเตฟานี่ร้องครางหวานหู แทยอนยังคงเล่นอยู่กับสวนยอดของอกคู่สวย
ระรัวปลายลิ้นเกี่ยวตวัดหยอกเย้ามันอยู่อย่างนั้นเสียจนสนุกปาก
ส่วนก้อนเนื้อนุ่มอีกข้างก็ถูกบีบเคล้นคลึงด้วยฝ่ามือเล็ก ซ้ำยังถูกปลายนิ้วของคนที่กำลังสร้างความสะท้านสะกิดยอดอกเบาๆ
แทยอนช้อนนัยน์ตาสวยมองดูหน้าคนที่ร้องครวญครางไม่เป็นศัพท์
สเตฟานี่เชิดหน้าขึ้นน้อยๆ ริมฝีปากอิ่มสวยขยับเป็นจังหวะตามการหายใจ
ไม่บ่อยหนักที่หล่อนจะยอมให้เธอทำอะไรแบบนี้
ทุกครั้งเป็นเธอมากกว่าที่จะถูกหล่อนรุกเร้าหรือมัดข้อมือไว้
คนตัวเล็กกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะก้มลงกัดเข้าที่เนินอกของหล่อนด้วยความหมั่นเขี้ยว
“ อ๊ะ! แทยอน ” ถ้าไม่ติดตรงที่ว่ามีความผิดจนต้องถูกลงโทษ
สเตฟานี่จะจับร่างเล็กๆขาวๆที่ตัวเปลือยเปล่าไม่ต่างกันในตอนนี้มาฟาดก้นเสียให้เข็ด
เหมือนว่าแทยอนกำลังจะเอาคือเธอหลังจากที่นอนเป็นคนถูกกระทำอยู่นาน
กลิ่นเหล็กลอนฟุ้งขึ้นมาแตะปลายจมูก ความเจ็บปวดระคนเสียวสยิวยังคงไม่หมดไป
เมื่อแทยอนยังลากไล้ปลายลิ้นเลียวนรอบรอยแผลที่ตัวเองเป็นคนทำ
รสชาติของสเตฟานี่นั้นหอมหวานจนยากที่จะผละออก
แทยอนยังคงกัดฝังคมเขี้ยวไปจนทั่วเนินอกคู่สวย
ไล่มาจนถึงชายโครงที่กำลังกระเพื่อมตามแรงหายใจ
กดจูบดูดดุนสลับกับปลายลิ้นเล็กที่โลมเลียไปด้วย
ลากต่ำลงมาจนถึงหน้าท้องที่กำลังหดเกร็ง ปลายลิ้นเล็กแตะเบาๆที่สะดื้อของคนใต้ร่าง
สเตฟานี่เกร็งหน้าท้องตัวเองอีกครั้งเมื่อแทยอนยังคงหยอกเอินอยู่กับมันไม่ละไปไหน
“ แทยอนคะ ”
เป็นสามคำที่พูดบ่อยเสียจริงในตอนนี้
สเตฟานี่ไม่รู้จะหาคำพูดไหนมาอธิบายความเสียวซาบซ่านของตัวเองในตอนนี้ได้นอกจากคำว่า
แทยอนคะ อีกแล้ว
คนตัวเล็กกดจูบหนักๆลงบนหน้าท้องของสเตฟานี่อีกครั้งเป็นการสั่งลา
ก่อนจะเลื่อนตัวต่ำลงไปเรื่อยๆ แทยอนเลียริมฝีปากของตัวเองอย่างคนหื่นกระหาย
ดวงตาเป็นประกายมองเนินเนื้อสาวที่กำลังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำใสที่กำลังล่อเลี้ยงช่องทางวาบหวาม
ใบหน้าอ่อนเยาว์โน้มเข้าไปใกล้ขณะที่มือทั้งสองข้างจับขาของสเตฟานี่ให้แยกออกพอที่ตัวเองจะแทรกลงไปได้
“ อื้อ อื้มมม~ม ”
สเตฟานี่สะดุ้งตัวเล็กน้อยแต่ก็ถูกแขนของแทยอนเหนี่ยวรั้งต้นขาเอาไว้
ขณะที่ปลายลิ้นเล็กกำลังลากผ่านตวัดขึ้นลงอยู่ตรงส่วนเปียกชื้น
ร่างกายของเธอสั่นระริกเกร็งจนต้องจิกปลายเท้าลงบนโซฟาบุหนังสีดำที่มักใช้เป็นเตียงเสมอเวลามีเซ็กส์กันที่นี่
แทยอนควรรู้ว่าเธอทรมานขนาดไหนในตอนนี้ “ อื่อ~ ”
คนถูกกระทำขบเม้มริมฝีปากของตัวเองแน่นจนเปลี่ยนสี
ทั้งที่แขนก็ไม่ได้ถูกตรึงอะไรเพียงแค่มัดข้อมือไว้เฉยๆ
แต่ก็ไม่ยอมผลักใสความรู้สึกสั่นสะท้านนี้ ยิ่งทรมานกลับยิ่งชอบใจ
ยิ่งแทยอนระรัวลิ้นเร็วมากเท่าไหร่ภายในยิ่งหดเกร็งตอดรัดมาเท่านั้น
“ อื้ม~ ”
เสียงครางพอใจของคนกระทำดังคลอผ่านริมฝีปากบางเป็นกระจับและเรียวลิ้นที่ยังคงแทรกผ่านเข้าไปควานหาความหวานภายในช่องทางลึกลับ
เกร็งเรียวลิ้นขยับเข้าและออกในจังหวะเนิบนาบไม่เร่งรีบ
รู้สึกถึงสะโพกของหล่อนขยับตอบรับสวนกลับมาเล็กน้อย
“ อ๊ะ อ่ะ อื่อ อื้ม ”
สเตฟานี่ร้องครางเสียงกระเส่าสองมือกำขยำเสื้อเชิ้ตของตัวเองที่พันธนาการข้อมือไว้แน่น
พลางขยับสะโพกตอบรับสวนเข้ากับเรียวลิ้นของแทยอน
เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเมื่อความสุขสมกำลังจะประทุในอีกไม่ช้า “ อื้ม!? แทยอนเร็วสิ ”
จำเป็นต้องออกคำสั่งเมื่อคนที่สร้างความทุรนทุรายให้กลับหยุดชะงักกลางคัน
นัยน์ตาหยาดเยิ้มหลุบลงมองใบหน้าอ่อนเยาว์ของคนรักที่ยังคงก้มซุกอยู่ที่กลางตัว
สเตฟานี่ขยับสะโพกเชื้อเชิญให้คนที่นอนมองส่วนเปียกชื้นนั้นทำอะไรเธอสักที
ไม่ใช่มานอนสำรวจอยู่แบบนี้
“ แทยอนคะ ”
แทยอนกระตุกยิ้มอีกครั้ง
สามคำนี้อีกแล้วที่หล่อนชอบเรียกเธอเวลาไม่ได้ดั่งใจ
แต่คนตัวเล็กแกล้งเป็นไม่สนใจได้ไม่นานก็ก้มลงกดจูบส่วนอ่อนไหวนั้นอีกครั้ง
ซ้ำยังบดขยี้ริมฝีปากลงหนักๆให้หล่อนแอ่นหน้าอกขึ้นด้วยความสยิว ผิวเนื้อปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อกาย
เสียดสีกับโซฟาที่บุด้วยหนังจนเหนียวเหนอะ
แต่ก็ไม่ได้ลดความใคร่ที่กำลังพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆเลยสักนิด
แทยอนระรัวปลายลิ้นสะกิดติ่งเนื้อนู่นก่อนจะแทรกเรียวนิ้วเข้าไปในช่องทางเปียกชื้นของสเตฟานี่ช้าๆ
แล้วเริ่มขยับเข้าออกตอบรับกับจังหวะของปลายลิ้น
“ อ๊ะ อ๊ะ อ่ะ อ้า ”
สเตฟานี่กรีดร้องไม่เป็นศัพท์เม็ดเหงื่อซึมผุดพรายตามไรผม
ใบหน้าสวยเชิดขึ้นพร้อมกับขบเม้มริมฝีปากล่างของตัวเองแน่น
จนบาดแผลที่แทยอนเคยทำไว้มีเลือดไหลซึมออกมาอีกครั้ง
ความเจ็บที่ริมฝีปากเทียบไม่ได้กับความเสียวเลยสักนิด “ อื้อ อื่อๆๆๆ ”
ยิ่งสเตฟานี่ร้องครางมากเท่าไหร่
แทยอนก็ยิ่งขยับเร่งจังหวะเรียวนิ้วที่กระแทกกระทั้นเข้าไปมากเท่านั้น
ภายในตอดรัดเรียวนิ้วบีบแน่นขึ้นเรื่อยๆ
ก่อนที่แทยอนจะกดจูบลงบนจุดกระสันแล้วเร่งขยับนิ้วอีกครั้งเพื่อจบบทลงโทษครั้งนี้
“ อ๊า อ๊ะ อ่ะ อ๊าาาาาห์ อื้มมม! ” ร่างกายเกร็งกระตุกปลายเท้าจิกเบาะโซฟาแน่น
สมองโล่งขาวโพลนไปหมดคิดอะไรไม่ออกทั้งนั้น
สเตฟานี่หลับตาพริ้มเม้มริมฝีปากของตัวเองไว้
ยังคงได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งที่ยังไม่หยุดไหลจากริมฝีปาก “ อื้อออ ”
แทยอนมองดูนิ้วมือของตัวเองที่เคลือบไปด้วยน้ำสวาทของสเตฟานี่ ก่อนจะส่งนิ้วมือทั้งสามเข้ามาในโพรงปากของตัวเองพลางขยับตัวเลื่อนขึ้นไปนอนทับบนร่างของคนที่ยังคงนอนหอบหายใจอยู่
ใช้นัยน์ตาพราวเสน่ห์ยั่วยวนให้หล่อนผงกศีรษะขึ้นมาละเลียดเลียชิมน้ำใสที่เคลือบอยู่บนนิ้วของตน
สลับกับกดจูบริมฝีปากบดเบียดกันจนเกิดเสียง ดูดดื่มความรัญจวนหอมกรุ่นผ่านจมูกโด่งสวย
กลิ่นไอราคะยังคงลอยฟุ้งตลบอบอวลไปทั่วห้อง
การจูบที่หนักหน่วงราวกับว่าจะค่อยปลุกเร้าความใคร่ให้กันอีกครั้ง
“ คุณเป็นเด็กดีจัง ”
แทยอนผละจูบออกมาเอ่ยชมคนรักที่นอนนิ่งอย่างที่บอกจริงๆ
ทั้งที่เธอแค่มัดข้อมือของหล่อนไว้เฉยๆ ไม่ได้ตรึงหล่อนไว้เหมือนที่หล่อนเคยทำกับเธอ
“ เด็กดีของฉัน ”
“ อื้ม “
สเตฟานี่ส่งเสียงอีกครั้งเมื่อแทยอนโน้มใบหน้าลงมาประกบจูบ
บดขยี้ดูดเม้มจนริมฝีปากเธอรู้สึกแสบนิดๆ แต่ก็ยอมให้คนตัวเล็กทำตามใจ
เสียงจูบยังคงดังคลออยู่ตลอดขณะที่แทยอนแทรกตัวทาบทับส่วนอ่อนไหวให้แนบสนิทกัน
แล้วเริ่มขยับสะโพกเบียดติ่งเนื้อที่แข็งขื่นขึ้นเป็นไตถูไถเสียดสีกันไปมา
ทั้งยังคงประกบจูบปิดปากอยู่อย่างนั้น เสียงเล็กน้อยที่อนุญาตให้ลอดผ่านดังอยู่ในลำคอของทั้งคู่
จมูกโด่งพ่นลมหายใจร้อนระอุรดรินใบหน้ากันและกัน พลางขยับกระแทกสะโพกสวนรับจังหวะด้วยความเร่าร้อนเร้าอารมณ์
“ อ้า ส สเตฟคะ ”
เป็นแทยอนที่อดทนในความเสียวกระสันครั้งนี้ไม่ไหว
ร้องครางเรียกชื่อคนรักทันทีที่ผละจูบออกมา
ถึงจะเสียวจนต้องบิดเกร็งหน้าท้องแต่สะโพกก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดขยับเลยสักนิด
ยังคงเดินหน้ารุกหนักต่อไปอยู่ไม่หยุด “ อ่ะ อ่ะ อ๊ะ ”
สเตฟานี่ยกแขนที่ถูกมัดข้อมือไว้ขึ้นคล้องรอบคอของแทยอนแล้วดึงรั้งคนตัวเล็กลงมาประกบจูบดูดดื่มอีกครั้ง
พร้อมกับขยับสะโพกสวนตอบรับแรงกระแทกไปด้วย
“ อื่ม! อ๊า อ๊ะ / อื่อ อ่ะ ”
สุดท้ายแทยอนก็ต้องสะบัดหน้าหลบการจูบเมื่อร่างกายกำลังไต่ระดับขึ้นไปเรื่อยๆ
ไม่ต่างจากสเตฟานี่ที่นอนครวญครางร้องเสียงกระเส่า
“ อื่อ อ๊า อร๊ายยยย! / อ๊ะ อื่อ อื้มมมม! ”
คนอวดเก่งทิ้งร่างลงบนตัวอีกคน
แทยอนซบใบหน้าลงบนเนิ่นเนื้อนุ่มของสเตฟานี่ที่กำลังกระเพื่อมขึ้นลง
เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังประสานจนแทบจะแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร
ริมฝีปากแห้งกร้านเพราะอาการขาดน้ำผนวกกับลมหายใจที่ถูกพ่นออกมาทางปากช่วยในการหอบเอาอากาศเข้าสู่ปอดแทนจมูกที่ชักจะไม่ทันใจ
สเตฟานี่ขยับข้อมือให้ปมที่ถูกมัดไว้คลายออกก่อนจะยกมือขึ้นลูบเรือนผมสีสว่างของคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนอก
แทยอนตอนสิ้นฤทธิ์ก็กลับมาเป็นแมวน้อยขี้อ้อนของเธออีกครั้ง
ตัวเล็กผิวขาวเหมาะจะเป็นแมวน้อยมากกว่าแม่เสือสาวเป็นไหนๆ แทยอนเหมาะที่จะให้เธอแกล้งมากกว่าที่จะมาแกล้งเธอแบบนี้
“ เหนื่อยแล้วเหรอคะ? ”
คำถามกระเซ้าเย้าแหย่ให้คนที่นอนหนุนอกอยู่ต้องเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียง
ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกัน
แทยอนย่นจมูกแล้วก้มลงหอมแก้มที่มีเหงื่อซึมบางๆของสเตฟานี่ด้วยความหมั่นเขี้ยว “
อย่าไปทำแบบนี้กับใครนะ ”
คำสั่งห้ามแสนเอาแต่ใจถูกเปล่งออกมาให้สเตฟานี่ได้รับรู้
ก่อนจะกระชับกอดแทยอนแล้วกดจมูกหอมแก้มคนตัวเล็กกลับไปบ้างจะได้เท่าเทียมกัน
ก็ไม่รู้จะให้เธอไปทำแบบนี้กับใครเหมือนกัน
ในเมื่อเธอก็มีแค่คนที่กอดอยู่ตอนนี้คนเดียว แทยอนเป็นคนที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงขนาดนี้
แล้วทำไมเธอต้องไปหาคนอื่นด้วยล่ะ
“ แค่กับเธอคนเดียว ”
♣
จบ
NC ไปอีกหนึ่งตอนที่แต่งยากเอาเรื่องเหมือนกัน
ครั้งนี้สเตฟเป็นคนถูกลงโทษบ้างนะคะ
สงสานแทยอนโดนแกล้งโดนลงโทษบ่อยแล้ว
หุหุหุ
ไม่รู้ว่าชอบกันรึป่าวแต่หวังว่าจะชอบนะคะ
แล้วพบกันใหม่
NC หน้านะคะ
รีดเดอร์คนดี ♥
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น